
Nitnem, dindar Sihlerin manevi yaşamının ayrılmaz bir Sih pratiğinin temel taşıdır. "Günlük rutin" veya "günlük uygulamaya" tercüme edilen "Nitnem" terimi, Sihizm'in merkezi dini kutsal metinleri Guru Granth Sahib'in kutsal metinleriyle düzenli bir katılım olarak öneminin altını çizmektedir.
Manevi bir konsol olarak işlev gören Nitnem, Guru Granth Sahib içindeki çeşitli gurulardan düşünceli seçilmiş bir ilahi ve kompozisyondan oluşur. Bu kutsal metinler, bir konsolda gerçekleştirilen görevlerin düzenliliğini ve amacını yansıtarak gün boyunca belirli zamanlarda okunur.
Nitnem, ilahi ile derin ve sürekli bir bağlantıyı kolaylaştırır ve Sihlerin günlük yaşamlarında manevi disiplin, bağlılık, alçakgönüllülük ve farkındalık geliştirmesine yardımcı olur. Bu uygulama, İlahi Öz ile güçlü bir manevi bağlantıyı sürdürmek için gereklidir.
Nitnem dualarının okunması, çeşitli Sih geleneklerinde biraz farklılık gösterebilen belirlenen zaman aralıkları sırasında meydana gelir. Bununla birlikte, Nitnem'in bir parçası olarak anlatılan yaygın dualar arasında "Japji Sahib", "Jaap Sahib", "Tav-Prasad Savaiye", "Anand Sahib", "Rehras Sahib" ve "Kirtan Sohila" yer alıyor.
Sihizm içindeki Nitnem'in manevi ve ahlaki değeri derindir. Sihlerin zihinlerini guruların öğretilerine odaklayarak alçakgönüllülük, şükran ve özverilik gibi erdemlerin ekimini teşvik etmesine yardımcı olur. Bu ilahilerin düzenli olarak okunmasının, ruhsal büyümeyi ve ilahi olanla daha derin bir bağlantıyı geliştirerek zihni ve ruhu arındırdığına inanılmaktadır.
Özünde, Nitnem, Sihlerin günlük manevi rutininde merkezi bir rol oynayan, onları ilahi bağlantı ve ahlaki bütünlükle zenginleştirilmiş bir yaşama yönlendiren hayati bir manevi konsol olarak hizmet eder.